HET CARILLON
Een helder blauwe lucht en aangename temperatuur brengen me in een vakantiestemming. Vandaag ga ik met A. op stap, om ergens te gaan schilderen.
Dit doen we regelmatig in Zeeland. Goedereede lijkt ons een goed gegeven voor een dag als deze. We rijden eerst door de polder en beschouwen het panorama
van dit stadje. Maar we hebben in februari toen het nog lekker koud was, het panorama al eens vastgelegd. Dus we dwalen wat door de kleinschalige en
vriendelijke straatjes en kiezen voor het leuke, gezellig met bloemenbakken aangeklede huisje.
En vandaag speelt een beiaardier.
En omdat de stiltes dan opvallen, blijkt er aan de overkant van ons stekkie een niet onverdienstelijk pianist te spelen.
Hij wil voor ons wel een staaltje van zijn kunnen ten gehore wil brengen. Voor A. was dit plekje een hele opgave. Al dat perspectief,
hij gebruikt er zelfs een rolmaat bij. Maar zijn tekening ziet er aan het einde van de dag goed uit.
Tussendoor komen er veel mensen eens
kijken en we hoorden van jong en oud wat er zoal in dit stadje gebeurd. Wij zitten voor het woonhuis van een stadsboer genaamd Leen Kom te bedde.
Hij had ons in februari gezien, toen we, bescherming zochten tegen de sneeuw en onder het dak van zijn melkplaats stonden.
Nu heeft hij geen koeien meer en klaagt dat het in de landbouw ook niet zo best gaat. Want de gewassen die hij verleden jaar had geplant,
toen het zo enorm regende, hadden te korte wortels gekregen En nu verdorde alles omdat het zo weinig had geregend.
Ja, daar sta je als stadsmens niet bij stil.
De jeugd heeft ook veel belangstelling en komt geregeld de vorderingen bekijken.
Voor de toeristen zijn wij soms een vraagbaak. Zo vulden wij een gezellige dag in Goedereede…